[6:00] <Johnny mieszkał sam w wielkim domu, ponieważ nie miał rodziny, ale to już inna historia zamieszczona w karcie postaci, więc pewnego dnia: zadzwonił mu budzik w telefonie, niechętnie wstał z ciepłego łóżka, włączył na cały regulator muzykę i poszedł pod długi, gorący prysznic, ubrał się w świeże ciuchy i zszedł na parter. Zjadł lekkie śniadanie, pokręcił się trochę po domu, a gdy już to mu się znudziło, wyłączył muzykę, ubrał kurtkę, szalik i buty i wyszedł z mieszkania>

<wstał, oczywiście włączył muzykę, poszedł do łazienki i wziął prysznic, wrócił przebrał się, zjadł śniadanie, wsiadł na błyskawicę i odleciał>

< Weszła do środka i rozejrzała się po wnętrzu salonu.Mimowolnie uniosła kąciki ust, siadając na kanapie. > Tak, po proszę o kawę. < Spojrzała na chłopaka. >

< Gdy chłopak przygotowywał kawę zadzwoniła do cioci, informując ją, że wróci później.Schowała komórkę do kieszeni spodni i chwyciła kubek w dłonie.Upiła mały łyk kawy, delektując się smakiem. > Dziękuję, jest przewyborna. < Odwróciła twarz w stronę Johnn'iego i uśmiechnęła się. >

Czyli, że opanowałeś transmutację do perfekcji... < Kiwa z uznaniem głową, zakładając nogę na nogę. > Gratuluję.To nie jest taka prosta sprawa.

Och, widać, że jesteś bardzo skromny. < Zaśmiała się, upijając kolejne łyki napoju. > Skoro SUM'y poszły Ci dobrze to może stoczysz ze mną pojedynek, co? < Poruszyła zabawnie brwiami, wstając z kanapy i wyciągając swoją różdżkę. >

Oczywiście, że rzucam Ci wyzwanie. < Oblizuje koniuszkiem języka dolną wargę.Zamknęła oczy, gdy teleportowali się do innego pokoju. > Zawsze jestem zwarta i gotowa! < Spojrzała na niego wyzywająco. >