< Skutecznie odparła czar, rzucając na niego zaklęcie powodujące wytworzenie grubych lin, które go zwiążą. > INCANCERUS! < Krzyknęła. >

< Wpływ zaklęcia działał na nią krótko, ponieważ szybko wypowiedziała przeciwzaklęcie. > Drętwota! < Wycelowała w niego różdżką. >

< Odskoczyła do tyłu, zakrywając oczy dłonią.Po chwili wyprostowała się i odrzuciła włosy do tyłu, wypowiadając przy tym zaklęcie. >  Furnunculus!

< Zbliżyła się do niego o dwa kroki, wystawiając przed siebie różdżkę. > Wiem, że udajesz.Nie takie przekręty już widziałam. < Uśmiechnęła się szeroko. > Aguamenti! < Przygryzła wargę, widząc jak cały jest mokry. >

W przyszłości chcę zostać aurorem, więc muszę umieć się pojedynkować. < Wzruszyła ramionami, zdziwiona, gdy różdżka wyleciała z jej ręki i poszybowała na drugi koniec pokoju.Czując jego wargi na swoich przez ułamek sekundy nie wie co zrobić, jednak działa pod wpływem chwili i odwzajemnia pocałunek, zarzucając mu ręce na szyję. >

< Zmrużyła oczy, lustrując go wzrokiem. > Nie ciesz się tak, masz dwadzieścia lat i wiesz więcej ode mnie.

Dziękuję za komplement. < Założyła ręce na klatce piersiowej, zaciskając usta.Obserwowała uważnie jego ruchy, nieruchomiejąc na widok ognia.Chwila, chwila... ona się nie bała ognia.Uśmiechnęła się szeroko, przygryzając wargę. > Myślę, że z łatwością opanuję to zaklęcie.Ogień to cudowny żywioł, nie jest mi obcy.

< Złapała do dłoni różdżkę i rzuciła czar.Po chwili po całym pokoju rozprzestrzenił się ogień, przyjmując postać lisa, a następnie wilka.Cały czas miała wszystko pod kontrolą. >