<po drodze przyleciał do parku, odesłał miotłę i zaczął powoli spacerować rozglądając się, po jakimś czasie, zdecydował się usiąść na ławce, dalej podziwiając zimowe widoki>

< Przychodzi do parku, trzymając dłonie w kieszeniach kurtki.Rozglądała się zaciekawionym wzrokiem po drzewach, pokrytych białą kołderką śniegu.Mimowolnie uśmiechnęła się szeroko, otulając szczelniej swoim okryciem.Zauważając chłopaka, którego znała tylko z widzenia w Hogwarcie postanowiła do niego podejść. > Cześć. < Powiedziała na przywitanie, przygryzając delikatnie dolną wargę. > Mogę się dosiąść?

<przerwał rozmyślania i spojrzał na dziewczynę> Cześć <uśmiechnął się> Jasne siadaj, Gryffindor, prawda? Skończyłem już Hogwart, ale rok temu Cię widywałem

Tak, Gryffindor. < Kiwnęła głową na potwierdzenie i usiadła obok chłopaka. > Skończyłeś? No tak... kojarzę widok Twojego rocznika, zestresowanego przed Sumami. < Unosi kąciki ust do góry. > Jestem Scarlett, miło mi. < Podaje mu dłoń na przywitanie. >

Sumy, to jest dopiero masakra, Johnny <odwzajemnił uścisk dłonią po czym się rozejrzał> Ahh lubię zimę

Nawet mnie nie strasz, czekają mnie te testy w przyszłym roku. < Robi oburzoną minę, jednak po chwili parska cichym, krótkim śmiechem. > Ja też lubię zimę.To taka cudowna pora roku. < Błądzi wzrokiem po drzewach, pokrytych warstwą śniegu. >

Ja cię wcale nie straszę <zaśmiał się> Ja mam to na szczęście za sobą i nawet dobrze mi poszło

Właśnie, że straszysz! < Trąca go delikatnie łokciem w ramię, śmiejąc się. > To dobrze, że Ci jakoś poszło. < Mówi z przekonaniem, wyciągając nogi przed sobą. > Zajmujesz się teraz czymś... czy raczej odpoczywasz po nauce?

<zaśmiał się> Dobre pytanie, ale raczej na razie odpoczywam po ciężkiej nauce i bawię się zaklęciami

Rozumiem. < Pokiwała głową, przełykając ślinę. > A jesteś metamorfomagiem lub animagiem? < Przechyla lekko głowę w bok, spoglądając na niego. > Przepraszam, jestem strasznie dociekliwa. < Wplątuje dłoń we włosy i przeczesuje je. >

<pokręcił głową> Nie jestem tylko czarodziejem i to bardzo dobrym <uśmiechnął się> A ty?

< Wstaje z ławki i nabiera powietrza do płuc.Po chwili przed jego nogami siedzi sobie spokojny rudy lisek, przekrzywiając główkę; wpatruje się w niego. >

<zaśmiał się i ukucnął obok pieska, po czym podrapał go za uchem> Jaki wspaniały piesek z Ciebie

< Po chwili z powrotem staje się człowiekiem, uśmiechając się szeroko. > To nie był piesek! Byłam liskiem! < Zakłada ręce na piersiach, zaczynając się śmiać. > I dziękuję, lubię te zwierzęta, więc... cieszę się, że mogę przybierać postać lisa.I to takiego ładnego, jak to określiłeś.

<zaśmiał się> Nie jestem dobru w rozróżnianiu, ale nie tylko jesteś ładna jak jesteś lisem

< Przygryza wargę w uśmiechu. > Naprawdę? < Przygląda mu się z uśmiechem wymalowanym na ustach. > Jeśli było to powiedziane na serio, to dziękuję.

Czemu miało nie być na serio <wzruszył ramionami> Mówię to co myślę

Cóż, dziękuję. < Musnęła wargami jego policzek, następnie się odsuwając. > Ty też jesteś niczego sobie.

To było bardzo miłe <uśmiechnął się> Mam nadzieję, że kiedyś to się da powtórzyć

Myślę, że będzie to do wykonania. < Pociera dłonie o siebie, kiedy robi jej się chłodno. > Może przejdziemy się do mojego domu? Zaczyna się powoli robić zimno... < Zmarszczyła zabawnie nos. >

<westchnął> Wiesz dziwnie, żeby dziewczyna zapraszała chłopaka do domu, więc zapraszam Cię do mnie <uśmiechnął się>

Dobrze, skoro uważasz, że tak będzie odpowiedniej. < Uśmiecha się szeroko, podchodząc do niego bliżej. > No to co? Idziemy?

<uśmiechnął się do niej> Jasne chodźmy <poszli w stronę domu>

* Spaceruje*

*Rozgląda się*

*Siada na trawie nudząc się*

* Wyciągnęła różdżkę. Zaczęła się bawić magią*

* Rozglądałam się*

< truchtem wgiegła do parku , zmeczona całyb bieganiem usiadła na ławce , wyjeła swoją róźdzkę i wyczarowała sobie butelke wody >

< znudzona bieganiem , przetelportowała sie do domu >